ابتدا انواع گازهای طبی

گازهای پزشکی به گازهایی گفته می شود که در روش های پزشکی استفاده می شوند. برخی برای درمان، برخی برای بیهوشی و برخی برای رانندگی وسایل و ابزار پزشکی استفاده می شوند. معمولاً از هفت گاز استفاده می شود: اکسیژن، نیتروژن، اکسید نیتروژن، آرگون، هلیوم، دی اکسید کربن و هوای فشرده.

سیستم گاز پزشکی همچنین شامل سیستم مکش فشار منفی و سیستم تخلیه گازهای خروجی بیهوشی است.

ماهیت و کاربرد گازهای پزشکی

(1) اکسیژن

فرمول مولکولی اکسیژن O2 است. یک اکسید کننده قوی و تسریع کننده است. غلظت بالای اکسیژن در هنگام برخورد با گریس واکنش اکسیداسیون قوی خواهد داشت که منجر به دمای بالا و حتی احتراق و انفجار می شود، بنابراین به عنوان ماده خطرناک آتش سوزی کلاس B در آیین نامه طراحی آتش سوزی ساختمان ذکر شده است. با این حال، اکسیژن همچنین اساسی ترین ماده برای زندگی است و از نظر پزشکی برای پر کردن اکسیژن برای بیمارانی که کمبود اکسیژن دارند استفاده می شود. گاز Temmao نشان می دهد که استنشاق مستقیم اکسیژن با خلوص بالا برای سلامت انسان مضر است و غلظت اکسیژن برای استفاده طولانی مدت معمولاً از 30 تا 40 درصد تجاوز نمی کند. بیماران عادی از طریق بطری های مرطوب کننده اکسیژن دریافت می کنند. بیماران بدحال از طریق دستگاه تنفس مصنوعی اکسیژن دریافت می کنند. همچنین از اکسیژن در اتاقک فشار بالا برای درمان بیماری غواصی استفاده می شود.

(2) اکسید نیتروژن

اکسید نیتروژن دارای فرمول مولکولی N2O است. بی رنگ، بوی خوب، گاز شیرین، مقدار کمی از استنشاق، عضلات صورت اسپاسم، لبخند، به طوری که معمولا به عنوان گاز خنده شناخته شده است. اکسید نیتروژن در دمای اتاق غیر فعال و غیر خورنده است. اکسید نیتروژن زمانی که دما از 650 درجه بالاتر رود به نیتروژن و اکسیژن تجزیه می شود، بنابراین اثر احتراق را حفظ می کند. در دماهای بالا، احتراق روغن در فشارهای بیش از 15 اتمسفر رخ می دهد. گاز تیانمائو به شما اشاره می کند: پس از استنشاق مقدار کمی گاز خنده، اثر ضد درد بیهوشی دارد، اما تعداد زیاد استنشاق باعث خفگی فرد می شود. از نظر پزشکی، مخلوطی از اکسید نیتروژن و اکسیژن به عنوان بی حس کننده استفاده می شود که از طریق استنشاق به صورت بسته یا روی یک دستگاه تنفس مصنوعی تجویز می شود. استفاده از اکسید نیتروژن به عنوان بیهوشی دارای مزایای دوره القایی کوتاه، اثر ضد درد خوب، بهبودی سریع و عدم تأثیر نامطلوب بر تنفس، عملکرد کبد و کلیه است. اما اثر مهاری خفیفی روی میوکارد دارد، شل شدن عضلات کامل نیست و بیهوشی عمومی ضعیف است. از گاز خنده برای ساختن داروی بی حسی به تنهایی استفاده کنید، برای جدا کردن دندان، ترمیم شکستگی، آبسه برای برش زدن، بخیه های جراحی فقط برای دندانپزشکی صبر کنید، فقط جراحی کوچک. جراحی بزرگ اغلب در ترکیب با باربیتورات ها، سوکسینیل کولین، مواد افیونی، سیکلوپروپان و اتر برای بهبود نتایج انجام می شود. از گاز خنده برای ساختن داروی بی حسی به تنهایی استفاده کنید، برای جدا کردن دندان، ترمیم شکستگی، آبسه برای برش زدن، بخیه های جراحی فقط برای دندانپزشکی صبر کنید، فقط جراحی کوچک. جراحی بزرگ اغلب در ترکیب با باربیتورات ها، سوکسینیل کولین، مواد افیونی، سیکلوپروپان و اتر برای بهبود نتایج انجام می شود. از گاز خنده برای ساختن داروی بی حسی به تنهایی استفاده کنید، برای جدا کردن دندان، ترمیم شکستگی، آبسه برای برش زدن، بخیه های جراحی فقط برای دندانپزشکی صبر کنید، فقط جراحی کوچک. جراحی بزرگ اغلب در ترکیب با باربیتورات ها، سوکسینیل کولین، مواد افیونی، سیکلوپروپان و اتر برای بهبود نتایج انجام می شود.

(3) دی اکسید کربن

فرمول مولکولی دی اکسید کربن CO2 است که معمولاً به عنوان گاز کربنات شناخته می شود. از نظر پزشکی، دی اکسید کربن برای باد کردن حفره شکمی و کولون برای لاپاراسکوپی و فیبروکولونوسکوپی استفاده می شود. علاوه بر این، در آزمایشگاه برای رشد باکتری ها (باکتری های بی هوازی) استفاده می شود. دی اکسید کربن تحت فشار (5.2 اتمسفر) و سرد (زیر 56.6- درجه سانتیگراد) برای تشکیل یخ خشک است. یخ خشک از نظر پزشکی برای سرما درمانی، درمان آب مروارید، بیماری های عروقی و غیره استفاده می شود.

(4) آرگون، هلیوم

آرگون دارای فرمول Ar و هلیوم He است. آنها گازی بی رنگ، بی بو و غیر سمی هستند. برای چاقوی آرگون، چاقوی هلیوم و سایر ابزارهای جراحی در درمان پزشکی استفاده می شود.

(5) هوای فشرده

هوای فشرده برای انتقال نیرو برای ابزارهای جراحی دهان، ابزارهای ارتوپدی و ونتیلاتورها استفاده می شود.

(6) نیتروژن

فرمول مولکولی نیتروژن N2 است. این گاز بی رنگ، بی بو، غیر سمی و غیر سوزاننده است. در دمای اتاق فعال نیست و با فلزات معمولی واکنش نمی دهد. در پزشکی برای رانندگی وسایل و ابزار پزشکی استفاده می شود. نیتروژن مایع اغلب در جراحی، دهان‌شناسی، زنان، کرایوتراپی چشم، درمان همانژیوم، سرطان پوست، آکنه، هموروئید، سرطان رکتوم، پولیپ‌های مختلف، آب مروارید، گلوکوم و لقاح مصنوعی استفاده می‌شود.

3. بخش هایی که از گازهای پزشکی در بیمارستان ها استفاده می کنند

بخش‌های استفاده‌کننده از گازهای پزشکی در بیمارستان‌ها عمدتاً شامل اتاق عمل، اتاق پیش بیهوشی، اتاق ریکاوری، اتاق دبریدمان، بخش زنان و زایمان، بخش آی‌سی‌یو و بخش عمومی است.